سبک زندگی؛انیمیشن

به گفته محققان، کودک در سنین سه تا پنج سالگی فقط بیننده است و هنوز از قدرت تشخیص خوب و بد و تحلیل کافی برخوردار نیست. برای همین، هر آنچه را می‌بیند، به عنوان یک پدیده خوب و در عین حال واقعی می‌پذیرد. در این میان، ابزارهای قدرتمند رسانه نیز به واقعی‌تر نشان دادن این آثار کمک می‌کنند. انیمیشن‌های فوق حرفه‌ای موجود در بازار و پخش شده در رسانه‌ها که حتی ذهن انسان بزرگسال را در تشخیص واقعیت و مجاز دچار ابهام می‌کنند، به تدریج در ذهن کودکان رسوخ کرده و مبانی تربیتی و فرهنگی او را در آینده شکل می‌دهد. اغلب این مؤلفه‌های فرهنگی، متأسفانه با فرهنگ بومی و باورهای دینی ما هماهنگی ندارند. برای نمونه، تقریباً در همه این انیمیشن‌ها – که حتی در رسانه ملی نیز بارها پخش می‌شوند و متأسفانه در انیمیشن‌های ایرانی نیز رسوخ کرده و ترویج می‌شود – می‌بینیم که دخترها و پسرها با هم دوست هستند. رابطه دختر و پسر در حالی در انیمیشن‌ها (خواسته یا ناخواسته) گسترش می‌یابد که همین دختران و پسران چند سال بعد با سختگیری و جلوگیری شدید جامعه و خانواده در ممانعت از ارتباط آزاد بر پایه آموزه‌های دینی و عرف اجتماعی روبه رو می‌شوند و این یعنی تقابل یا تضاد فرهنگی!